Elegia dla Jana O.

Zapytał Pan,

chociaż dobrze wiedział.

- Jan – odpowiedział.

Przestrzeń się otworzyła,

klucz hasła znała.


A ci, którzy tytułami się przedstawiali,

orderami i zasługami,

u wrót Pana dalej stali…


Co moje?

Nic nie moje.

Wszystko Twoje.

Matematyk

Wierzę że doczekam jutra

Wierzę że miłujesz mnie

Codzienność to jedna wielka wiara

Wierzę że wyjdę

Wierzę że wrócę

Ona w każdym z nas zapisana

Stwórca zadał nam to równanie

I dał klucz do jego rozwiązania

Gwiazd konstelacje i włosy nasze dawno policzone

A Wielki Matematyk zawsze nieograniczony

Zna przyczynę i jej skutek

Wierzę że przyszedłem

Wierzę że powrócę

Okłamuję Cię kiedy mówię do jutra